چارچوب نظری و پیشینه پژوهش اثربخشی ورزش عنوان نوشتار برای فصل دوم پایان نامه می باشد.

تاثير ورزش بر افسردگي، مدت بسيار زيادي موضوع پژوهشي بوده است. در هر حال، شواهد حاکي از آنند که فعاليت جسمي مي تواند افسردگي غير باليني را کاهش دهد ( به طور مثال ، بيدل و موتري، 2001؛ جاسنوسکي، هولمز، و بنکز، 1988؛ استين و موتا، 1992 ). پژوهش آغازين انجام شده توسط گريست و همکارانش(1984 )، اثر دويدن به عنوان يک درمان را در ارتباط با افرادي که مبتلا به افسردگي باليني هستند، بررسي کردند و سطوح پايين تر افسردگي را در افرادي که در برنامه دويدن شرکت داشتند را گزارش کردند، اين نتيجه پيشنهاد مي کند که ورزش، درماني سودمند است. ويتچ و همكاران(2010) نيز اثر مثبت ورزش را بر افسردگي افراد بزرگسال مورد تاكيد قرار دادند. بيدل و موتري ( 2001 ) جمع بندي پژوهشي بسيار خوبي در اين حيطه فراهم کرده اند و باز هم افسردگي باليني را از افسردگي غير باليني متمايز ساختند. 

در ارتباط با افسردگي غير باليني ، نتيجه آن است که اثر ضد افسردگي مرتبط با ورزش ، منجر به کاهش متوسطي در افسردگي مي شود ، اين اثر در مورد ورزش دائم و موقت و براي گروههاي متفاوت سني و جنسي صادق است، وارتباط سطوح پايين تر افسردگي با سبک زندگي فعالانه جسمي نشان داده شده است. در مورد افسردگي باليني ،نتايج چندان مشخص نيستند؛ در هر حال نتايج حاکي از آنند که فوايد ، بسيار بيشتر از خطرات هستند، فوايد سلامت جسمي با ارزش اند و در نهايت آن که " بايد از فعاليت جسمي و ورزش به عنوان بخشي از درمان بيماران افسردة باليني ، حمايت شود " . 

فهرست مطالب

فصل دوم پیشینه تحقیق و مبانی نظری در مورد اثربخشی ورزش

فهرست مطالب
مقدمه ای بر روانشناسي ورزش
فرضياتي در تبيين تأثيرات ورزش
تأثير ورزش در شخصيت
تأثير ورزش در اخلاق و رعايت حقوق ديگران
تأثير ورزش در کاهش افسردگی
تأثير ورزش در کاهش اضطراب
نقش ورزش در پر کردن اوقات فراغت
تأثير ورزش بر فرهنگ
تأثير ورزش بر حافظه

يشينه تحقيقاتي 
پيشينه داخلی
پيشينه خارجی 

منابع و مآخذ
منابع فارسی    
منابع انگلیسی